|
Íkveikjan á lögregluvarðstofunni.
Fyrir skömmu vöknuðu
Siglfirðingar snemma morguns við brunalúðrana og flaug sú fregn um bæinn, að
kviknað væri í heyi á Hólsbúinu. Slökkviliðið fór staðinn og eldurinn
varð slökktur áður en skemmdir urðu mjög miklar, sú saga skal heldur ekki
rakin hér, en í þess stað gert að umtalsefni atvik, sem kom fyrir þennan sama
morgun, atvik sem er mikið alvarlegra en heybruninn á Hóli, hvort sem hann
hefir stafað af trassaskap eða óviðráðanlegum orsökum.
Þegar slökkviliðið var
farið fram að Hóli þennan umrædda morgun kom yfirlögregluþjónn bæjarins inn á
lögregluvarðstofuna og það fyrsta sem hann rekur augun í, er að eldur er í
teppi á dívan, sem stendur gegnt dyrunum. Hann segir svo frá;
"Að hann hafi í flýti
vöðlað teppinu saman, farið með það í miðstöðvarklefa hússins en þar er
handlaug - og kæft eldinn og borið síðan vatn inn á varðstofuna og skvett á
þilið sem dívaninn stóð við, en það var ofurlítið byrjað að sviðna. Við
nánari athugun á þiljunum og dívaninum, kom það í ljós, að á það hafði
verið skvett steinolíu. Það er því ekki um að villast, að hér er um íkveikju
að ræða, enda gat naumast átt sér stað, að eldur kæmi þarna upp öðruvísi, en
steinolían tekur þó af öll tvímæli, ef nokkur hefðu verið."
Í húsinu sem varðstofan
er í, - "Hvíta húsinu" - hefur bærinn skrifstofur sínar og voru öll
skrifstofuáhöld og innanstokksmunir óvátryggðir, ennfremur er þar mjög mikið
af skjölum, fundargerðabókum og ýmsum fleiri afar þýðingarmiklum skjölum,
bænum tilheyrandi, sem varla verður metið til peninga, og hefði orðið bænum
mikið tjón, hefði það brunnið.
Bærinn hefði því beðið
stórtjón peningalega ef húsið hefði brunnið og þar að auk mikið tjón vegna
áðurnefndra skjala. Hver getur nú verið valdur að þessu óþokkaverki? Gat
nokkur haft hag af að húsið brynni?
Það verður ekki séð í
fljótu bragði, að neinn gæti haft peningalegan hagnað af að brenna húsið og
hin svokallaða "rannsókn" í málinu hefir heldur ekki leitt neitt í ljós, sem
vísað gæti á þann seka, enda hefir þessi "rannsókn" farið fram með hinum
mestu endemum. Það eiga engir að hafa lykla að bæjarþingsalnum, nema 5 eða 6
starfsmenn bæjarins og 3 menn aðrir. Af þessum 8 til 9 mönnum geta 5 til 6
sannað, að þeir voru staddir allt annarstaðar í bænum á þeim tíma, sem
íkveikjan fór fram.
Þegar
yfirlögregluþjónninn kom að varðstofunni. var hún læst. Brennuvargurinn
hlýtur því að hafa haft lykil. Í rannsókn málsins hefði legið beinast við, að
athuga grandgæfilega hvernig ástatt var um þá menn sem vitað var að höfðu
lykla að húsinu og jafnvel setja þá þeirra í gæsluvarðhald, sem ekki gátu
fært fullkomnar sönnur á hvar þeir voru á þeim tíma, sem íkveikjan var framin,
en þetta er ekki gert og virðist sem öll rannsóknin sé hið mesta kák.
Þegar komið er að eldinum
í dívanteppinu er það svo lítið brunnið, að naumast hafa verið liðnar meira
en 1 til 1½ mínúta frá því kveikt var í.
Þrátt fyrir þetta
virðist yfirlögregluþjóninum ekki hafa dottið í hug að líta neitt í kringum
sig eftir tilræðismanninum. Útvarpinu var send fregnin um eldinn á Hóli, en
hvers vegna var þagað um íkveikjuna á lögregluvarðstofunni?
Hvað líður rannsókninni?
Er það meiningin að þegja þetta mál í hel og láta sökudólginn sleppa?
Að sinni skal látið nægja
að draga mál þetta fram í dagsljósið, en það hefir ekki verið sagt um það
seinasta orðin ennþá.
Það er krafa almennings,
að sá seki verði fundinn.
Greinarhöfundur
er ekki tilgreindur |
