Sķldarhugleišingar.
žess var getiš ķ sķšasta blaši, aš żmis af sķldveišaskipunum yršu aš bķša dögum saman eftir aš geta skipaš upp afla sķnum ķ bręšsluverksmišjurnar, įstęšan til žessa er sś, fyrst og fremst, aš mikiš veišist, en einnig hitt, aš sama og ekkert af sķldinni er saltaš og fer žvķ aflinn nęrfellt allur ķ bręšslurnar.
Afleišingin veršur sś, aš svo óvanalega mikiš berst aš žeim, aš žęr hafa ekki nįlęgt žvķ undan.
Eru žręr beggja verksmišja hér fullar og sama mun vera ķ Krossanesi. Verksmišjurnar geta žvķ ekki tekiš į móti veišinni eins ört og žyrfti, og af žvķ stafar svo žaš, aš veiši skipin hafa nś undanfariš mörg hver, oršiš aš bķša 3-4 eša 5 daga, eftir afgreišslu og sum alls ekki getaš fengiš hana og oršiš aš moka veiši sinni aftur ķ sjóinn.
Allmörg undanfarin įr hefir byrjun sķldarsöltunar veriš mišuš viš 25. jślķ. Žetta tķmatakmark mį žvķ kallast aš vęri bśiš aš vinna sér hefš. - Nś hefir Einkasalan breytt žessu, og įkvešiš aš söltun byrjaši 1. įgśst.
žessi rįšstöfun veršur aš teljast mjög óheppileg, bęši vegna žess, aš aldrei er žaš öruggt aš veiši haldist jafn mikil seinnipart vertķšar, - bęši getur sķldin horfiš og vešur hamlaš, og į žvķ er žvķ meiri hętta sem žau skilyrši eru betri fyrripart vertķšįr eins og nś er - en žó gerir žaš žessa rįš stöfun višsjįrveršasta, aš henni skuli vera dembt į einmitt į sama tķma og veišiskipin eru bókstaflega rįšžrota hvaš žau eigi aš gera viš feng sinn og verša mörg hver aš moka honum ķ sjóinn og hętta veišum bar til söltun byrjar.
Ef bręšslurnar hefšu getaš tekiš hindrunarlaust į móti veišinni, žį var nokkuš öšru mįli aš gegna, žótt rįšstöfun žessi hlyti žó alltaf, aš hafa tap ķ för meš sér fyrir śtgerš og sjómenn, žvķ lęgra verš hlaut alltaf aš verša afleišingin, en nś veršur žetta tap hvorutveggja ķ senn, lękkaš veiš og stórum minnkuš veiši.
Menn hafa leitt żmsar getum aš žvķ, hvaš rįšstöfun žessari hafi valdiš. Einkasalan verst helst frétta um žaš, Hśn finnur til žess einręšisvalds sem henni var ķ hendur fengiš, illu helli og telur rįšstafanir sķnar engum koma viš nema sjįlfri sér. -- žaš hefir hvissast, aš Einar Olgeirsson hafi sent skeyti um žaš aš jślķveidd sķld vęri óseljanleg. žaš eru nś engar nżjar fréttir aš Svķum gešjist betur aš september veiddri sķld en aš jślķveiddri, -og hitt eru heldur ekki nżjar fréttir, aš žeir kaupa jś1ķveiddu sķldina -- oft viš hįu verši. -
Og sennilega verša Svķar bśnir aš kaupa talsvert af jślķveiddri sķld įšur en fyrsta ķs lenska sķldin kemur til žeirra, žvķ svo slysalega tókst til fyrir Einkasölunni, aš įšur en , žessar 360 tunnur sem hśn sendi į dögunum komust til Svķžjóšar, höfšu Noršmenn komiš žangaš a.m. k. tveimur förmum og sį žrišji mun vera farinn nś. Žeirra framtak var žetta meira.
Og fyrsta - farminum sem fór héšan ķ fyrrasumar, hagnašist Svķinn sem keypti prżšisvel og var žaš žó jślķsķld. Žetta skeyti E. O. stašfestir žvķ žaš, sem raunar var flestum kunnugt įšur, aš hann er klaufi aš selja og starfa žeim ekki vaxin sem hann hefir , tekiš aš sér.
Og drįtturinn į söltun og sendingu sķldar, sżnir vanžekkingar fįlm stjórnenda Einkasölunnar, žvķ meš žvķ hafa žeir gefiš Noršmönnum eftir markašinn fyrir jślķsķldina En žaš er önnur og veigameiri įstęša fyrir söltunardręttinum, sś sem sé, aš saltendur, marga hverja vanta tunnur undir sķldina, en žęr įtti Einkasalan aš skaffa, žeim.
Žetta er ritaš aš kvöldi žess sķšasta jślķ og aš einni stundu lišinni mį söltun hefjast į öllum stöšvum hér, en žį eru įstęšurnar žannig, aš margir af saltendunum hafa ekki einu sinni tunnur undir žį sķld sem žeir geta bśist viš aš taka į móti ķ nótt. 100-200 tómtunnur hafa sumir saltendanna og žó mį gera rįš fyrir aš žeir hafi žurft aš gera bindandi samninga um móttöku į sķld eša kaup til söltunar.
Hver ber įbyrgšina ef žeir geta svo ekki uppfyllt žį samninga? Saltandinn mun, gagnvart seljendum, skašabótaskyldur aš lögun, en sökin er sjįanlega Einkasölustjórnendunum aš kenna. Žaš hefur įvalt žótt višsjįrvert aš fela mönnum takmarkalķtiš einręšisvald, jafnvel žótt góšir menn og gegnir hafi fyrir vali oršiš. |