Fasteinarskattur (2) | Fasteignaskattur (3) | Skrifin um Rauðku

>>>>>>>>>>> Skrifin um Rauðku

Þóroddur Guðmundsson skrifar í síðasta "Mjölnir" langa grein um verksmiðjumálið, og hyggst að vinna málinu fylgi með því að vekja um það óþarfa deilur.

Að ekki var skrifað um þessi mál í  "Neista" síðast vill hann láta vera af því, að blaðið sé í höndunum á aðkomumanni, sem kunnur sé að fjandskap við Siglufjarðarkaupstað.

Vegna þess að ég sá um síðasta blað, þykist ég vita að þessu skeyti sé til mín beint, og Þ.G. ætli með því að reyna að sannfæra Siglfirðinga um fjandskap minn til hagsmunaðila þeirra.

Viðkunnanlegra hefði vend fyrir Þ.G. að koma með eitthvert dæmi til sönnunar sinum fullyrðingum, en vitanlega gat hann það ekki.

Ég skal viðurkenna, að aðeins einu sinni hefi ég framkvæmt það verk, sem gat orðið til óþurftar málum Siglfirðinga, en það var þegar ég kaus Þ.G. í bæjarstjórn Siglufjarðar og bið ég á því velvirðingar, enda hefi ég þá afsökun, að vegna þess að hann var ásama lista og þeir menn, sem ég vildi kjósa og vel hafa starfað, var ég tilneyddur að kjósa hann um leið og ég kaus þá.

Einnig mun Þ.G. hafa ætlað með grein sinni að læða því inn hjá Siglfirskum verkamönnum, að lítið hefði verið unnið af Alþýðuflokksmönnum til framdráttar verksmiðjumálinu, en sú tilraun tekst illa, því að allur almenningur veit, að ekki minna hefir þar verið unnið af Alþýðuflokksmönnum en kommúnistum, svo vægast sé sagt.

Þögn "Neista" stafaði ekki at tómlæti Alþýðuflokksmanna til málsins eða andúð, eins og Þ.G. vill vera láta, heldur vegna þess, að rétt áður en "Neisti" kom út, var búið, bæði í "Mjölnir" og "Sigfirðing" að segja frá því sem hægt var að segja frá, á því stigi, sem málið var, og þar sem ekkert nýtt hafði fram komið, sá "Neisti" ekki ástæðu til að fara að tyggja það sama upp.

Stundum er og svo, að notadrýgra getur verið að vinna að framgangi nála í kyrrþey, minnsta kosti meðan í undirbúningi eru, heldur en að fara með þau strax á hinn opinbera vettvang.

Enda með þetta mál álitið svo, bæði af Erlendi Þorsteinssyni og bæjarstjóra o.fl. sem ábyrgir vilja vera, og til sönnunar því skal ég benda Þ.G. á, að á fjárhagsnefndarfundi er haldinn var, áminnti bæjarstjóri um, að ekkert bærist út um málið að svo stöddu, og var samþykkt eftir tillögu frá Þ.G., að haldinn yrði um það lokaður bæjarstjórnarfundur.

En áður en fjárhagsnefndarfundi er lokið, fer Þ.G. á fund í verkamannafélaginu, bregst trúnaði sinum og gefur þar skýrslu um málið, og það sem verra var, hana í allverulegum atriðum, bæði ranga og mjög villandi.

Ekki þar með nóg, heldur gefur hann þessar sömu röngu upplýsingar til "Þjóðviljans".

Þ.G. var vitanlegt, að þetta mál átti sína hatrömmu andstæðinga og þeim mun meira var ábyrgðarleysi hans.

Þar sem bæjarstjóri áleit, að þetta gæti orðið til óþurftar málinu, sá hann sig tilneyddan að hringja suður og leiðrétta það sem rangt var frá skýrt og bað einnig Erlend Þorsteinsson að skrifa í "Alþýðublaðið", svo leiðréttar yrðu hinar röngu upplýsingar Þ.G. sem komu í "Þjóðviljanum".

Mun þetta ekki i fyrsta skipti að bæjarstjóri hefir orðið að bera kinnroða fyrir framhleypni þessa flokksbróður síns.

Ætti bæði hann og bæjarfulltrúar hér eftir að hafs í huga, þegar ræða þarf alvarleg mál og sérstaklega eitthvað það sem ekki má strax vitnast, "að betra er belgur en barn", og hyllast til þess, að Þ.G. sé hvergi nálægur.

Meðal annars sagði Erlendur Þorsteinsson í viðtali við Alþýðublaðið 12. apríl s.l. í sambandi við þetta mál:

"Ég tel, að þeim málum sé ekki komið það langi áleiðis, að rétt hafi verið að skýra frá þeim opinberlega í blöðum, en vegna þess að "Þjóðviljinn" hefir í dag skýrt sumpart bókstaflega rangt og að öðru leyti mjög villandi frá þessum málum, tel ég rétt að upplýsa um þessi mál eftir því sem ég tel að ekki muni skaða framgang málsins.

Hinsvegar er það mjög óvarfærnislegt og getur orðið til þess að spilla fyrir málinu, að þessar röngu upplýsingar hafa komið fram í blaði kommúnista í dag".

Ég er alveg sammála um, að þetta gat orðið til skaða, en vil bæta því við, að mjög var óvarfærnislegt af bæjarstjóra og öðrum er Þ.G. þekktu, að hafa hann nálægt þegar málið var rætt, en vonandi kemur þetta óhapp ekki að sök, eða verði til tafar að verksmiðjan verði byggð, og þar með komið í framkvæmd þessu mikla hagsmunamáli Siglfirðinga svo og þjóðarheildarinnar.

Jón Sigurðsson.