| “Brottrekstrarnir” úr SR
Eins og mörgum mun kunnugt og þá sérstaklega vegna skrifa Mjölnis
undanfarið, gerðust þau tíðindi hér í bæ í s.l. mánuði, að nokkrum
verkamönnum var af verksmiðjustjóra S.R. hér, sagt upp vinnu við
Síldarverksmiðjur ríkisins á miðju tryggingartímabili þeirra.
Þar sem stjórn S.R. hefur nú nýlega fjallað um þetta mál, (samkvæmt ósk
Verkamannafélagsins Þróttar) og afstaða einstakra stjórnarmeðlima í
þessu máli hefur verið gerð að umtalsefni i blöðum, tel ég rétt að taka
fram eftirfarandi:
Verksmiðjustjóri og tæknilegur framkvæmdastjóri S.R. hafa í bréfi og
greinargerð til verksmiðjustjórnar skýrt svo frá, að þeir hafi talið
nefnda brottrekstra óhjákvæmilega og eðlilega afleiðingu af lélegum
vinnubrögðum hinna brottviknu manna. Áminningum og óskum um betri
vinnuafköst hafði ekki verið sinnt.
Verkamenn þeir, er fyrir uppsögninni urðu létu hinsvegar strax í ljós
óánægju sína yfir ákvörðun verksmiðjustjórans töldu sig hafa unnið
jafnvel og aðra og um handahófs ráðstafanir væri að ræða hjá
verksmiðjustjóra og kærðu þeir til stjórar Verkamannafélagsins Þróttar,
með ósk um leiðréttingu.
Þróttarstjórn reyndi samkomulag við verksmiðjustjórann og tæknilegan
framkvæmdastjóra á þeim grundvelli, að mennirnir yrðu teknir aftur. Sú
samkomulagstilraun varð árangurslaus.
Þá var stjórn S.R. ritað af Þróttarstjórn, og farið fram á að mennirnir
yrðu teknir aftur. Þessir aðilar áttu síðan vinsamlegar viðræður um
þessi mál. - Þróttarstjórn kynnti sér greinargerð þá og bréf, sem minnst
er á hér að framan og stjórn S.R. hlýddi á rök tveggja hinna brottviknu
manna, sem einnig mættu á nefndum fundi.
Í ljós kom, að það sem trúnaðarmenn S.R. sögðu hvítt, sögðu fulltrúar
nefndra verkamanna svart og svo öfugt.
Um réttan gang í málinu var ekki unnt að fá við samanburð á
fyrirliggjandi greinargerð og framburði gestanna á fundi
verksmiðjustjórnar. Var því þessi sameiginlegi fundur styttri en ella.
Þennan sama dag ræddi verksmiðjustjórnin tilmæli Þróttar nánar. Kom þá í
ljós, að tveir stjórnarmeðlima vildu láta greiða hinum brottviknu
verkamönnum kaup út tryggingartímann.
Þetta var fellt. Þrír stjórnarmeðlimir voru þeirrar skoðunar, að ekki
væri unnt að verða við tilmælum Þróttar og láta mennina hefja vinnu á
ný.
Með því að ég var fylgjandi síðari tillögunni, vil ég hér geta af hverju
afstaða mín mótaðist, en það var af þessu þrennu:
-
Ég tel
ráðningu og uppsögn verkamanna hjá S.R. framkvæmdaratriði, sem
heyrir undir verksmiðjustjóra S.R. samber. erindisbréf hans.
-
Hinir
brottviknu verkamenn S.R. hafa lýst því yfir, að málshöfðun verði
hafin á S.R. vegna brottvikningarinnar. Í því máli mun koma í ljós,
ef verksmiðjustjórinn hefur farið út fyrir heimild sína, samber
erindisbréf sitt.
-
Þar sem
málshöfðun er áformuð, tel ég eðlilegt að uppkominn ágreiningur
verði leystur með úrskurði dómstólanna, sérstaklega með tilliti
til hinna mótsagnakenndu upplýsinga beggja aðila varðandi
brottreksturinn.
Að lokum skal ég undirstrika það sjónarmið sem fram hefur komið í
skrifum Mjölnis, að svo best er atvinnufyrirtækjum borgið að góð
samvinna sé milli verkamannanna og trúnaðarmanna fyrirtækisins og
gagnkvæmt traust sé fyrir hendi.
Afstaða meirihluta stjórnar S.R. í umtöluðu brottvísunarmáli er alls
ekki þess eðlis að torvelda slíka samvinnu.
Málið fer fyrir þann aðila, sem getur leitt það rétta fram i málinu. Þá
aðstöðu hafði stjórn S.R. ekki.
Jón Kjartansson |
