Úr Vikublaðinu
Fimmtudagur 7. September 1933
[Fróðleg
grein
um
bjórkrár,
þar
með,
Bíó
Café]
Á
kaffihúsum.
Ég
hitti
kunningja
minn
á
götunni,
hann
bauð
mér
að
koma
með
sér
og
þiggja
öl
á
Bíó-Café.
Ég
þáði
það
strax
ekki
svo
mjög
af
því
að
mig
langaði
í
ölið
heldur
fýsti
mig
að
sjá
hvernig
umhorfs
væri
þar
uppi.
þegar
upp
kom
var
salurinn
troðfullur
af
fólki,
hvert
borð
fullskipað
fram
að
dyrum.
Allt
var
þarna
með
friði
og
spekt,
og
ekki
sást
ölvun
á
nokkrum
manni.
Ekki
var
þó
vel
hægt
að
greina
andlit
manna
því
meira
en
hálfdimmt
var
í
salnum.
Gat
ég
ekki
áttað
mig
á
því
hvernig
á
því
stæði
nema
ef
vera
skyldi
til
þess,
að
gestirnir
ekki
sæju
hvað
sessunautar
þeirra
hefðust
að.
Innst.
í
salnum
á
svo
sem
tíu
fermetra
bletti
var
iðandi
kös,
höfðu
ekki
verið
sett
borð
á
þennan
blett
á
gólfinu
og
var
þarna
dansfólk
trítlandi,
hafði
það
ekki
pláss
til
annars
en
lyfta
upp
fótunum
á
víxl
og
stappa
þeim
aftur
niður
í
sama
farið.
Getur
vel
verið
að
það
sé
góð
skemmtun
og
holl.
Nokkur
Siglfirsk
stássmeyraandlit
af
fínna
tæinu,
gat
ég
greint
þarna
í
dimmunni.
Þar
sem
við
kunningi
minn
ekki
gátum
fengið
neitt
borð
til
að
sitja
við
fórum
við
strax
í
burtu
og
héldum
í
Brúarfoss.
þar
fengum
við
borð
strax
og
settumst
við
þar
við
ölið.
Meira
pláss
var
þar
fyrir
dansfólkið
en
sömu
voru
þrengslin
í
danssalnum
og
sama
var
synda-myrkrið
og
á
Bíó-Café.
Er
það
víst
ekta
Siglfirskt
að
hafa
dimmu
þessa,
en
ekki
munu
allir
kunna
þeirri
tilhögun
vel.
Ég
horfði
um
stund
yfir
dansfólkið,
fæst
var
það
Siglfirðingar.
Nokkrar
stúlkur
stóðu
undir
bogunum
við
danssalinn
og
mændu
inn
í
hann
vonaraugum.
hafa
þær
víst
þóst
vanskiptar
af
unaði
þeim
er
þar
var
að
finna.
Háreysti
heyrðist
í
salnum,
hópur
af
karlmönnum
barst
að
niðurganginum
í
kjallarann,
einn
var
látinn
niður,
síðan
varð
allt
kyrrt.
Fólkið
byrjaði
aftur
að
tvístíga
á
gólfinu.
Gróflega
þægilegur
kjallari
í
Brúarfoss,
þar
má
margt
varðveita.
Klukkan.
11
streymdi
fólkið
út,
flest
"parvis",
á
eftir
átti
að
vera
lokað
ball.
Ölið
var
búið
úr
glösunum,
við
héldum
heim.
s.m.
