|
Fram,
14.
september
1918,
Pistill:
Bíó.
Nú
hefur
bíó
starfað
hér
um
nokkurn
tíma
og
verið
mikið
sótt.
Mun
það
þó
meira
hafa
verið
aðkomufólk,
en
hér
búsettir
menn
er
þangað
hafa
vanið
komur
sínar,
þó
nokkuð
af
íbúum
Siglufjarðar
hafi
flotið
með.
Myndir
þær,
er
sýndar
hafa
verið
hafa
yfirleitt
verið
góðar,
frekar
áhrifagjarnar
en
ekki
siðspillandi,
þó
á
þetta
ekki
við
myndina
er
sýnd
var
fyrripart
þessarar
viku:
Zulu
greifaynju
Ég
fór
í
bíó
til
að
horfa
á
þessa
mynd
á
miðvikudagskvöldið
og
verð
að
segja
að
myndin
var
mjög
ómerkileg,
og
afar
illa
sýnd.
Má
til
dæmis
tilfæra,
að
svo
dimmt
var
á
tjaldinu
að
naumast
var
hægt
að
lesa
textann,
og
svo
fljótt
var
skipt,
að
eigi
var
heldur
ráðrúm
til
að
stafa
sig
fram
úr
letrinu
í
hálfrökkrinu.
Hvort
þessi
hroðvirkni
hefur
átt
sér
stað
vegna
þess
að
fólkið
far
afarfátt,
skal
ég
láta
ósagt,
en
ekki
er
rétt
að
gera
þær
getsakir
þó
raddir
heyrðust
í
húsinu
um
það.
Myndin
sýnir
glæpamannaflokk
er
fremur
ýmislegt
ódæði
og
leynilögreglumann
er
eltir
flokkinn.
Veitir
þar
ýmsum
betur,
þó
leynilögreglumaðurinn
beri
sigur
að
lokum
Ekkert
fagurt
kemur
fram
í
myndinni,
sem
getur
glætt
eða
orsakað
göfugar
hugsanir,
nema
að
lögregluþjónninn
tekur
unglingsstúlku
af
vondum
föður.
Ég
álít
að
stjórnendum
Bíó
hafi
tekist
óheppilega
valið
er
þeir
sýndu
þessa
mynd,
sérstaklega
þegar
litið
er
til
þess,
bæði
að
það
var
börnum
leyfður
aðgangur
og
að
svo
út
sem
þeir
hafi
áður
gert
sér
far
um
að
velja
góðar,
eða
að
minnsta
kosti
ekki
siðspillandi
myndir.
Væri
óskandi
að
myndir
af
sama
tagi,
eða
verri,
kæmi
hér
ekki
fram
á
sjónarsviðið.
s.m. |
