|
Bíó-Saga Siglufjarðar: Óholl skemmtun.
Fram,
9.
nóvember
1918,
Pistill:
Óholl
skemmtun.
Ég
sá
auglýst
á
laugardaginn,
að
dansskemmtun
ætti
að
verða
í
Leikfimishúsinu.
Ég
leit
þar
inn
um
það
leyti
sem
átti
að
byrja,
og
sá
ég
þá
-
mér
til
mikillar
gremju
og
undrunar
-
að
þrír
drengir
voru
þar
inni
að
sópa
gólfið
í
ákafa
og
þyrluðu
rykinu
svo
upp
að
hálfdimmt
var
í
húsinu
þrátt
fyrir
öll
ljósin.
Svo
átti
dansinn
að
hefjast
þegar
þessari
hreingerningu
var
lokið!
þá
áttu
menn
að
taka
til
fótanna,
hringsnúast
um
gólfið,
og
soga
þetta
holla
og
hreina
loft
niður
í
lungun!
Ég
sárkenndi
í
brjóst
um
þessi
ungmenni,
sem
voru
látin
vinna
þetta
óþrifaverk,
og
það
á
þennan
hátt,
því
að
vafalaust
hefði
mátt
láta
eitthvað
það
á
gólfið
t.
d.
blautan
sand),
sem
hefði
komi
í
veg
fyrir
að
rykið
þyrlaðist
upp.
Annars
finnst
mér
ekkert
vit
í
að
dansa
í
slíku
húsi,
án
þess
að
þvo
gólfið
áður,
því
allir
vita
að
þar
er
oft
fullt
og
hálffullt
af
fólki
þegar
kvikmyndir
eru
sýndar,
og
bera
menn
þá
inn
með
sér
for
af
götunni
eins
og
eðlilegt
er,
og
þar
að
auki
-
því
miður
fara
margir
ekki
eins
varlega
með
hráka
sína
sem
skyldi.
Ég
skrifa
þessar
línur
vegna
þess
að
mér
finnst
þetta
íhugunarefni
fyrir
alla
þar
sem
berklaveikin
er
óðum
að
breiðast
meir
og
meir
út
og
finnst
mér
ekki
ólíklegt
að
dansskemmtanir
sem
fara
fram
í
öðru
eins
ryki,
eins
og
síðast
í
Leikfimishúsinu,
gefi
henni
enn
meiri
byr
í
seglin.
S.
B.
K. |
