Atvinnumįl Siglufjaršar -- Fleiri og betri sķldaržręr.
Hér ķ blašinu hefir įšur, bęši ķ fyrra og ķ įr, veriš bent į žaš, hve tilfinnanlegt tjón žaš vęri fyrir sķldveišarnar yfir höfuš. og verksmišjurnar, hve takmarkaš vęri žróarrżmi fyrir bręšslusķldina, žegar mikiš berst aš.
Sumar eftir sumar hefir reynslan veriš sś, aš langmest sķldargengdin hefir veriš snemma vertķšar, og hefir skipunum ekki notast aš veišinni sakir žróarleysis.
Skżrt og glöggt yfirlit yfir žetta, meš talandi tölum, mį fį ķ greinum žeirra J. Fannbergs og Sveins Benediktssonar ķ Morgunblašinu nś fyrir stuttu.
Fleiri blöš hafa tekiš ķ sama streng og viršist žetta vera svo mikiš naušsynjamįl og umbęturnar svo sjįlfsagšar, aš ekki getur einu sinni valdiš įgreiningi milli pólitķskra flokka. og er žį ekki lķtiš sagt um žörfina į bęttu fyrirkomulagi ķ žessu efni.
Žaš er mjög eftirtektarvert ósamręmi žvķ, aš leitast hefir veriš viš aš fullkomna sjįlfar verksmišjurnar aš véltękni og žęgindum, en sķldaržręrnar eru ófullkomnar ennžį og sama gildir aš żmsu leyti um affermingu sķldarinnar.
Vitanlega er žaš žó öllum ljóst, eš gęši žeirrar vöru, sem verksmišjurnar framleiša byggist aš öllu leyti į žvķ, aš sķldin sé sem best og minnst skemmd er hśn fer ķ bręšsluna. Žį liggur nęst aš athuga žaš meš hverjum rįšum sķldin verši best varšveitt frį skemmdum, įn žess aš ylli mikilli rżrnun į gęšum mjöls og lżsis.
Verš lżsisins fer eins og kunnugt er mjög eftir sżrumagni žess, en lżsiš er veršmętasta framleišslan og skiptir miklu, aš žar sé veriš vel į verši. Sama mįli gegnir meš mjöliš. Sé žaš saltara en góšu hófi gegnir rżrnar veršmęti žess.
Af žessu leišir žaš, aš keppa ber aš žvķ tvennu, fyrst aš geta tekiš į móti allri eša sem mestri veiši er Ķslenski flotinn getur framleitt og ķ öšru lagi, aš lęra tökin į aš varšveita hrįafniš sķldina skemmdum.
Sś skošun hefir veriš mjög uppi meš sumum žeim, er miklu hafa rįšiš um žessi mįl aš verksmišjurnar ęttu ekki, og męttu ekki, framleiša meira en śr žvķ sķldarmagni, er žęr gętu brętt sama sem nżtt, og žess vegna vęru ķ raun og vera žręr sķldarverksmišjanna of stórar, Žaš mįtti ekki, eftir žessari skošun, framleiša annaš né meira en fyrsta flokka vöru.
Sķldarvinnslan ķ landinu er ungur išnašur og allrar viršingar vert er žaš, aš vilja vanda vöruna svo sem kostur er. Enda mun žetta hafa tekist aš miklu leyti. Ķslenskar sķldarverksmišjuafuršir eru komnar ķ mikiš įlit og žykja skara fram śr aš gęšum.
Og sķst ber aš lasta žį višleitni aš vanda til framleišslunnar. Rķkisverksmišjurnar hafa lķka veriš heppnar aš fį jafn glöggan og įhugasaman efnafręšing ķ žjónustu sķna og Trausta Ólafsson. Mun aš allverulegu leyti mega žakka honum žann įgęta oršstķr, er framleišsluvörur verksmišjanna hafa aflaš sér į erlendum markaši.
Žegar svona mjög er undir komiš gęšum framleišsluvörunnar, leišir hitt af sjįlfu sér, aš ašalundirstašan undir vörugęšunum er hrįefnisgeymslan.
En žaš er öšru nęr en aš hśn sé ķ góšu lagi. Allar eru žręrnar opnar og varnarlausar fyrir regni, en hér er venjulega mjög rigningasamt. eins og kunnugt er.
Ķ öšru lagi er ekki nęrri žvķ, aš örugglega sé bśiš um hrįlżsisafrennsliš frį žrónum.
Ķ žrišja lagi eru allar hinar eldri žręr mjög illa lagašar, svo aš öll vinna žar, sérstaklega viš hreinsun žeirra, er mjög erfiš.
Ķ fjórša lagi er nś eina, rįšiš til geymslu į sķld, aš salta hana, mikiš eša litiš, eftir žvķ hvaš lengi hśn į aš geymast. Söltunin fer fram į žann hįtt, aš dreift er eftir föngum įkvešnu saltmagni ķ hvert vagnhlass (venjulega tvö mįl) og er saltiš męlt ķ rekum, ein, tvęr eša žrjįr rekur ķ hvert hlass eftir įstęšum. Bęši er nś žaš, aš langt er frį žvķ, aš žessi saltmęling sé nįkvęm, rekurnar misstórar og veldur mjög hver į žeim heldur, hversu samviskusamlega söltunin er innt of hendi. og i öšru lagi er mjög erfitt fyrir žann er saltar, og jafnvel ógjörningur, aš gęta žess aš öll sķldin saltist jafnvel.
Allt veldur žetta žvķ, aš sķldin rotnar til og frį ķ žrónum, eša žrįnar, ellegar aš sumt ofsaltast. Lżsiš śr žessari geymdu sķld veršur vitanlega hrįtt og sśrt og mjöliš saltara en vera skyldi. Ķ rigningatķš streymir regniš óhindraš nišur ķ žręrnar įsamt óhreinindum af pöllunum kringum žęr, og veldur žaš vitanlega enn vķštękari skemmdum į sķldinni.
Aš öllu žessu athugušu er žaš augljóst mįl, aš um leiš og bętt veršur śr žróavöntuninni, ber jafnframt, og engu sķšur, aš stefna aš žvķ, aš endurbęta žręrnar og finna heppilegast og sem öruggast geymslufyrirkomulag. -
Žaš er ekki vitaš enn hvaša afstöšu nśverandi stjórn Rķkisverksmišjana kann aš taka til žessa žróarmįls, en lķklegt mį telja, aš hśn hefjist handa um aš bęta śr žróarskortinum, og lįti žegar hefja vinnu viš aš undirbśa byggingu žeirra strax ķ haust, og hagi svo žvķ verki, aš žręrnar verši tilbśnar fyrir nęstu sķldarvertķš.
Žaš eru, eins og fyrr segir, allir sammįla um naušsyn žrónna, og telja mį vķst aš einhver bót verši hér į rįšin, en hitt mun orka meira tvķmęlis, hvort allir verši įsįttir um žaš hvernig žręrnar eiga aš vera og hver best rįš séu til žess aš verja bręšslusķldina skemmdum.
Tryggasta rįšiš telja margir aš byggšar séu fullkomnar, yfirbyggšar kęližręr, er variš gętu sķldina skemmdum svo mįnušum skipti, įn žess aš hśn vęri söltuš aš nokkru rįši.
žetta mįl er svo mikilsvert, aš ekki dugir aš hrapa aš žvķ, og er žess aš vęnta, aš verksmišjustjórnin muni leita įlits sérfróšra manna um mįlin og hafa žaš rįšiš til framkvęmda er viturlegast žykir, enda žótt dżrt reyndist i upphafi.
Hitt vęri vķtavert, aš byggja žręr meš sama fyrirkomulagi og įšur hefir tķškast.
Verksmišjurnar hljóta aš byggja framtķšarafkomu sķna į žvķ, aš fullkomna sem best hrįefnisgeymsluna um leiš og hśn er aukin margfalt viš žaš sem nś er.
Um leiš og rętt er um sķldarforšabśr verksmišjanna (žręrnar), veršur eigi hjį žvķ komist aš minnast į affermingu sķldarinnar. Meš žvķ fyrirkomulagi sem er į henni, er hśn afar seinleg og erfiš. Er žar śrlausnarefni verkfróša manna aš koma lönduninni i nż tķskara og hagręnna form en nś er, og veršur žaš atriši vafalaust og aš sjįlfsögšu athugaš ķ sambandi vil endurbętur į sķldargeymslunum.
žetta mįl er mjög mikilsvert og hefir įkaflega mikla žżšingu fyrir atvinnulķf Siglufjaršarbęjar. Er žvķ réttmętt aš Siglfiršingar fylgist vel meš mįlinu og lįti sig miklu skipta, aš žręrnar verši auknar og endurbęttar.
En žaš eru ekki Siglfiršingar einir, sem žetta tekur til, žjóšin öll skilur, aš undir žvķ aš skjót og góš śrlausn fįist į mįlinu,er komiš öryggi og afkoma sķldarśtvegsins, sem nś er aš verša aršvęnlegasti atvinnuvegur ķslendinga.
|
