Loftvarnamįlin verša T A F A R L A U S T aš komast ķ lag.
Ķ sķšasta blaši var gerš, aš umtalsefni hęttan į hernašarlegum įrįsum hér į landiš. Voru žar raktar żmsar stašreyndir, sem bentu til žess , aš hęttan vęri aš aukast.
Sķšan žaš var skrifaš hefir żmislegt gerst, sem bendir ótvķrętt ķ sömu įtt. Mį nś segja aš svo sé komiš, aš žżskar flugvélar séu hér yfir landinu į hverri nóttu og hafa žęr tvķvegis skotiš af vélbyssum į mannvirki og einu sinni varpaš sprengjum.
Manntjón hefir sem betur fer ekki ennžį hlotist af og lķtiš eignatjón. En hér er svo alvarleg hętta į feršum, aš hśn hlżtur aš vekja hvern mann til umhugsunar.
Hér į Siglufirši hafa tvķvegis veriš gefin hęttumerki, nś sķšast a ašfaranótt mišvikudags. Ķ bęši žessi skipti hefir žaš komiš ķ ljós, aš įstandiš ķ loftvarnamįlunum er gjörsamlega óvišunnandi.
Loftvarnaherfiš er allt ķ molum ennžį.
Menn žeir, sem eiga aš męta ķ hjįlparsveitunum o.s.frv. męttu ekki, stašir žeir, sem ętlašir eru sem loftvarnabyrgi voru sumir lęstir, almenningur ekkert undir žaš bśinn aš gera žaš sem į aš gera, menn stóšu į götunum og glįptu upp ķ loftiš og komu jafnvel hlaupandi śt śr hśsum sķnum.
Į vinnustöšvunum, t.d. Rķkisverksmišjunum, voru menn śrręšalausir og vissu ekkert hvaš žeir įttu aš gera.
Svona mį ekki til ganga lengur. Menn verša nś aš horfast ķ augu viš žaš, aš įrįs getur veriš gerš į hverri stundu.
Enginn mį įlķta sig svo óhultan, aš hann žurfi ekki aš gera žaš hann getur til varnar sér og öšrum.
Fyrir nokkru sķšan var fariš meš sand og skóflur ķ hśs ķ bęnum. Ekki er blašinu kunnugt hvort fariš hefur veriš meš ķ öll hśs.
Vķša mun žessu hafa veriš komiš fyrir ķ forstofum eša mišstöšvarkompum og öšrum skotum, en alls ekki veriš žar sem žaš į aš vera, uppi lofti.
Žessu žarf fólk tafarlaust koma ķ lag.
Hvern beri aš saka um, aš žessum er ekki lengra komiš, er ekki gott aš segja. Ķ žessu hefir rķkt andvaraleysi og sljóleiki.
Žaš er žvķ vafasamt aš fara aš rķfast um žaš, hver beri sökina. Nś er um aš gera aš hafist verš handa. Žaš sem nęst liggur fyrir viršist vera: Aš nś žegar verši allt loftvarnakerfiš endurskošaš og lįtin fara fram loftvarnaęfing, sem sżni hvernig žaš reynist, aš žvķ verši stranglega framfylgt, aš stašir žeir, sem ętlašir eru sem loftvarnabyrgi, verši alltaf hafšir til taks, aš į öllum vinnustöšvum verši verkafólkinu gert žaš ljóst, hvaš žaš į aš gera og hvar žaš į aš leita hęlis ef hęttu ber aš höndum, sérstaklega er žess žörf ķ sķldarverksmišjunum aš allt sé gert, sem hęgt er, til aš sjį verkamönnunum borgiš.
Žeir atvinnurekendur, sem sżna kęruleysi um lķf og limi verkamannanna ęttu skiliš žungar refsingar.
Margir hafa į žaš bent réttilega, aš mjög óheppilegt sé aš nota rafflautuna bęši žegar kviknar ķ og til aš gefa hęttumerki. Fólk įttar sig ekki strax į žvķ hvort heldur er og getur žaš valdiš ruglingi. Viršist óžarfi aš nota nema litlu lśšrana, žegar eldur kemur upp, en nota svo, rafflautuna einungis žegar um įrįsar hęttu er aš ręša.
Žaš er ekki hęgt aš skiljast svo viš žetta mįl, aš minnast ekki į hinar virku loftvarnir, ž.e. žann hluta varnanna, sem hin erlendu setuliš hafa tekiš aš sér, aš sjį um.
Aš žvķ er viršist, eru žessar varnir žvķ nęst engar, hvorki loftvarnabyssur né flugvélar. Óhętt mun aš fullyrša, aš Siglufjöršur sem framleišslubęr sé engan veginn lķtilvęgur og aš žaš vęri tjón fyrir Bandamenn, ef hér yršu gerš spjöll og eyšilegging. Er žaš žvķ undarlegt, hve lķtiš hefir veriš gert til žess aš efla varnir bęjarins. Herbśšir hafa veriš settar nišur ķ mišjum bęnum og dregur žaš ekki hęttunni.
Forrįšamenn bęjarins žurfa vafalaust aš vekja athygli hernašaryfirvaldanna į žessu og gera žaš sem hagt er, til aš fį žvķ kippt ķ lag.
Žaš, sem hver einasti - mašur žarf nś aš gera sér ljós, er aš nś žegar veršur aš hefjast handa.
Hęšnisorš eins og aš žessi eša hinn sé "hręddur" og geri žvķ rįšstafanir, mega ekki heyrast. Žaš er hvorki hugrekki né hetjuskapur aš vera kęrulaus fyrir žvķ, sem framundan er. Enda ekki vķst aš žeir, sem tala digurbarkalegast mešan ekkert skešur, verši brattastir žegar ķ haršbakkann slęr.
Oft hefir reynslan sżnt hiš öfuga. Menn, mega heldur ekki aš įstęšulausu lįta žaš henda sig, aš fęrast undan žeim störfum, sem žeim eru falin. Nś verša allir aš gera žaš, sem žeir geta! Enginn mį skerast śr leik. |
