Missögn leiðrétt | SR og pólitíkin | Verksmiðjuþankar | Þóroddi svarað | Sjómenn tala.. | Tvísöngurinn... | Rógur um Rauðku | Nýtt hneyksli | Stórfeldar kjarabætur | Skemmdarstarfsemi ! | Þrjár spurningar til Þ.E. | Ógeðsleg skrif ! | Loftvarnarmál | Vinnubrögð A-lista | Kommúnistar fjandskap. | Óskar Halldórsson | Hugleiðingar um SR | Rauðka-Siglfirðingur | Eiga kommúnistar að?

>>>>>>>>>>> Rauðka-Siglfirðingur

 

Til forsíðu
Til baka




Ljósmyndasafn Steingríms
á netinu.

Steingrímur Kristinsson Siglufirði
G-892-1569
S-467-1569

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Siglfirðingur 9. október 1942

Rauðkumálið.  I.

Vegna ummæla í síðasta tölublaði Neista, þar sem við fulltrúar Sjálfstæðisflokksins er vorum í bæjarstjórn 1940, erum stimplaðir “svikarar" og “Quislingar" við þann málstað, að endurbyggja svokallaða Rauðkuverksmiðju, viljum vér undirritaðir taka fram eftirfarandi:

  1. Þegar tillagan um endurbyggingu og stækkun Rauðkuverksmiðjunnar kom til umræðu í allsherjarnefnd í fyrsta skipti á annan páskadag árið 1940, hafði þáverandi meirihluti bæjarstjórnar, þeir Alþýðuflokksmenn og Kommúnistar. verið að pukra með þetta stórmál bak við tjöldin svo mánuðum skipti, og varð eigi annað séð, en að meiri áhugi væri fyrir því hjá þeim að gera málið pólitískt, þessum flokkum til framdráttar, fremur en það næði fram að ganga. Má í því sambandi geta þess, að þáverandi bæjarstjóri, Áki Jakobsson, lét þau orð fylgja tillögunni um þetta mál, að fulltrúar Sjálfstæðisflokksins yrðu að greiða atkvæði með eða á móti þessu máli, þegar á þessum fundi.

  2. Það er alkunnugt, að allir fulltrúar Sjálfstæðisflokksins í bæjarstjórn Siglufjarðar gerði sitt ýtrasta til þess að mál þetta næði fram að ganga og fóru meðal annars margar ferðir til Reykjavíkur í þessu skyni. Á sama tíma hélt málgagn Kommúnista hér á Siglufirði uppi látlausum áróðri á hendur þeim aðiljum, sem undir var að sækja um framgang þessa máls, þáverandi ríkisstjórn, og treystum vér bæjarbúum til þess að dæma um, hvort slík rógsherferð muni hafa verið líkleg til að létta okkur starfið.
    Svo sem kunnugt er, synjaði þáverandi ríkisstjórn um þá stækkun á verksmiðjunni, er farið var fram á,
    Í mótmælaskyni við þessa afgreiðslu málsins sögðum vér undirritaðir okkur úr Sjálfstæðisflokknum og lögðum niður umboð okkar fyrir þennan flokk. Allir formenn hinna þriggja starfandi Sjálfstæðisfélaga á Siglufirði sögðu af sér formannsstörfum af sömu orsökum. Á borgarafundum,  sem haldnir voru um þetta mál, héldum vér áfram að nótmæla þeirri afgreiðslu, er málið sætti hjá stjórninni.
     

En hvað gerði þáverandi forseti bæjarstjórnar, Erlendur Þorsteinsson alþingismaður til þess að mótmæla þessari afgreiðslu við þáverandi ráðherra Alþýðuflokksins, Stefán Jóhann?

 

Eða skyldi það vera satt, sem heyrst hefur að sendimaður Alþýðuflokksbrotsins hérna hafi aldrei fengið áheyrn hjá sínum eigin flokksráðherra?

 

Í stuttu máli sagt: Vér teljum að aðalástæðan fyrir því, að endurbygging og stækkun Rauðku náði ekki fram að ganga sé sú, OG EINGÖNGU SÚ, hve fádæma klaufalega haldið var á þeim málum, af hendi þáverandi bæjarstjórnarmeirihluta.

 
Siglufirði 8. október 1942.
Aage Schiöth.        Jón Gíslason.
 

II.

 

Í Neista, er út kom 7. október, er tekin upp úr Siglfirðingi frá 3. október, þessi klausa: “Siglfirðingur vill fullyrða það, að bæði ríkisstjórnin og Útvegsbankinn hefðu litið öðrum og velviljaðri augum á Rauðkumálið, en raun varð á. ef t.d. Sjálfstæðismenn eða Framsóknarmenn hefðu farið með meirihlutavaldið í bæjarstjórn 1940, því þótt Sjálfstæðismenn væru málinu hlynntir, þá var þessum aðilum (þ.e.ríkisstjórn og Útvegsbankanum) það ljóst, að eins og bæjarstjórnin var skipuð þá, þá mundu þeir (þ.e.Sjálfstæðismenn) litlu ráða í um rekstur hinnar nýju verksmiðju, og þeir (þ.e.þessir aðilar, ríkisstjórn og Útvegsbanki) töldu sig hafa fulla ástæðu til að tortryggja hinn rauða meirihluta bæjarstjórnar, A-listamennina".

 

Í tilefni at þessu ræðst svo Neisti með alveg sérstaklega neistalegu orðbragði á siglfirska Sjálfstæðismenn, kallar þá landráðamenn Siglufjarðar, sem eigi ekkert skilið nema einskæra fyrirlitningu. og að það séu svik við Siglufjörð, að fela nokkrum manni frá Sjálfstæðisflokknum trúnaðarstarf fyrir bæinn, eftir slíka yfirlýsingu og margt fleira í þessum dúr. Mikils þykir nú við þurfa.

 

Af því að Siglfirðingur telur, að ríkisstjórn og Útvegsbankinn hafi talið sig hafa ástæðu til að tortryggja rekstur verksmiðjunnar í höndum A-listamannanna, þrátt fyrir það þótt Siglfirskir Sjálfstæðismenn væru með í málinu, þá telur Neisti rétt, að stimpla alla Siglfirska Sjálfstæðismenn sem landráðamenn og svikara gagnvart þessu bæjarfélagi.

 

Því, hefur verið haldið fram, að vissri persónu gangi illa að lesa biblíuna, en hvað segja menn um þessa túlkun Neista á rituðu máli. Er sá, sem þetta skrifar, raunverulega svo heimskur. að hann skilji ekki mælt mál, eða álítur hann Siglfirska kjósendur svo heimska, að hann geti talið þeim trú um, að þegar ritað er að ríkisstjórnin muni hafa talið sig hafa ástæðu til að tortryggja stjórn A-listamannanna á verksmiðjunni, þá þýði það, að Siglfirskir Sjálfstæðismenn séu svikarar, landráðamenn og Quislingar gagnvart bæjarfélaginu.

 

Annars má í þessu sambandi minna á, að afstaða ríkisstjórnarinnar í Rauðkumálinu varð til þess, að tveir af þrem bæjarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins í Siglufirði lögðu niður umboð sitt í bæjarstjórninni og sögðu sig úr flokknum í mótmælaskyni.

 

Svona meðferð á staðreyndum leyfir enginn heiðarlegur stjórnmálamaður sér. Sá flokkur, sem beitir svona áróðursaðferðum, er sér þess meðvitandi, að hann er dauðadæmdur sem flokkur, á sér enga viðreisnarvon, ef heiðarlegum aðferðum er beitt og grípur því til slíkra örþrifaráða.

 

Það er Siglfirskra kjósenda að svara þann18. október, og þeir munu svara á þann hátt einan, er þeim sæmir.

 
S.K.
(Sennilega Sigurður Kristjánsson)