Úr Vikublaðinu 
13. janúar 1945
Í SKUGGSJÁNNI
ÓLÆTIN VIÐ NÝJA BÍÓ
Á hverju kvöldi kl. 7.45,
oftast nær stundvíslega, mætir við Nýja Bíó hópur af stálpuðum drengjum,
þeir eru talsvert hávaðasamir, með ankannaleg hljóð, bölv, ragn, grát,
hranalegan hlátur, áflog og ryskingar. Berst leikurinn og áflogin yfir
þvera götuna og er gatan svo upptekin stundum af þessum óaldarlýð, að umferð stöðvast.
Þegar bíóhúsið er opnað,
ryðst þessi hópur inn í anddyrið með ólátum og gargi, þjótandi upp og ofan
stigann, og inn í hvert það skúmaskot, sem með góðu móti er hægt í að
troðast. Stundum raða þeir sér svo þétt við, þar sem aðgöngumiðar eru
seldir, að illmögulegt er fyrir fólk að komast að. Fyrir hefir komið, að
bíógestir, sem koma til þess að tryggja sér aðgöngumiða áður en sýning
byrjar, komist að því fullkeyptu að komast út aftur.
Þessi drengjahópur er með
ýmiskonar hrekki við dyraverði og jafnvel bíógesti líka. Snjókúluregn er
stundum inn í anddyrið, og stundum reynt að koma snjókúlum upp á loft,
stundum hefir verið gerð tilraun með að koma fyrir smásprengjum uppi á
loftinu. Vegna þessa ódæma uppivöðsluháttar, er anddyrið oftast orðið eins
og gatan úti, þegar bíógestir koma- og er
ákaflega óyndislegt að koma þangað.
Það er ákaflega leiðinlegt
fyrir Siglfirska borgara að þurfa, í hvert sinn og þeir fara í bíó, að
brjóta sér braut með hrindingum og olnbogaskotum inn í þetta hús, en
leiðinlegra er þó að kynna aðkomufólki það ódæma aga- og stjórnleysi, sem
ríkir hér.
En mér er spurn. Er ekki
hægt að losa borgara bæjarins við þennan bíó-ófögnuð?
Hver á að sjá um það? Er
ætlast til að hinir og þessir borgarar taki sig til, af sjálfdáðum, og
banni drengjum þenna ósóma? Eða hvað?
