|
Fimmtudagur
10.
júní
1966
Höfnin
dýpkuð
Siglufirði
5.
júlí.
--
UNNIÐ er af kappi að dýpkunarframkvæmdum hér í Siglufjarðarhöfn. Eru þar að
verki dýpkunarskipið "Grettir" og dýpkunarpramminn "Björninn", og gengur
báðum vel við verk sitt. "Gretti" er ætlað að grafa rás inn fjörðinn að
hafskipabryggju bæjarins, svo og fyrir framan hina nýju löndunarbryggju
SR. En "Björninn" mun moka fyrir framan og inn á milli
síldarsöltunarbryggja, þar sem dýpi er of lítið fyrir stærri síldarskip. En
hér bíðum við Siglfirðingar alltaf í voninni, og bíðum eftir blessaðri
síldinni, að henni þóknist að láta sjá sig, og viljum við hafa allt til
reiðu, er hún kemur.
.
Grettir
að
ljúka
við
að
fylla
annan
prammann
fyrir
framan
löndunarbryggju
SR.
Þrír
menn erfiða,
við
að
loka
botnhlerunum
á
öðrum
prammanum
frá
Gretti.
En
höldum
áfram
með
dýpkunina,
"Björninn"
er
dýpkunarprammi
eins
og
áður
segir,
og
er
um
hundrað
lestir
af
stærð
útbúinn
Sterkum
lyftikrana,
sem
"krabbar"
úr
sjávarbotninum
og
lestar
"Björninn"
um
85
teningsmetra,
sem
pramminn
siglir
síðan
með
norðaustur
í
Siglufjörð
og
losar
þar
farm
sinn
á
sama
hátt.
Prammi
þessi
er
í
eign Aage
Johansen
og
Björns
Þórðarsonar
á
Siglufirði.
"Grettir", dýpkunarskipið, er nokkuð þekktara en "Björninn" enda skrásett í Reykjavík og í eigu "Hafnar og vitamála".
Grettir getur verið afkastamikill, það fer eftir hvernig botninn er. En gamaldags er hann og margt af útbúnaði hans löngu úreltur,enda er "Grettir" kominn til ára sinna.
En ófyrirgefanlegt finnst mér þó að útbúnaður sá sem notaður er á tveim fylgi prömmum "Grettis", til að hífa upp botnlokurnar, eru enn í dag árið 1966 eins og þær voru þegar prammarnir komu til landsins fyrir 10-15 árum eða hvenær sem það nú var, en útbúnaðurinn er nánast sagt mjög fornaldarlegur.
"Grettir" mokar upp í tvo pramma til skiptis og eru þessir prammar dregnir af mótorbát norðaustur í fjörðinn. Þar eru prammarnir losaðir á þann hátt að slegið er á klossa með sleggju og opnast þá botnhlerar prammans og "uppgröfturinn" sígur í botninn.
Á prammanum eru þrír menn (sem fara á milli prammana eftir þörfum) og hefst nú þeirra puð fyrir alvöru. Þeir leggjast á sveif og byrja að snúa nei þeir eru ekki að snúa .vél í gang, það er enginn vél um borð, heldur þrír menn sem snúa og snúa þungu handsnúnu "spili", fyrst tveir í einu á einni sveif sá þriðji hagræðir vírnum með sleggju.
Spilin eru tvö, og lokar hvert þeirra þrem lúgum á botni prammans, en áður en öllum 6 lúgunum er lokað hafa þremenningarnir snúið 600 snúninga og þar af síðustu snúningana þrír í einu, því þunginn eykst því nær sem lokun dregur og valda ekki tveir fullhraustir karlmenn að "loka", heldur þarf þriðja manninn, og dugar rétt, því svitinn bogar af mönnunum - og pramminn er kominn að "Gretti" aftur, og hinn pramminn að fyllast.
Þarna
álít
ég,
þó
ég
sé
ekki
neinn
vélaverkfræðingur,
að
koma
mætti
fyrir
lítilli
loftkældri
bensínvél
með
mikið
niðurgíruðum
búnaði,
sem
mundi
vinna
verkið
auðveldlega.
En
kannski
það
sé
of
dýrt,
dýrara
en
mannakaupið,
sem
það
mundi
spara?
S.K.
|
