|
Úr Vikublaðinu
1944
2.
febrúar 1944
Bæjarpósturinn:
KULDI OG KVIKMYNDIR
Hr. ritstjóri!
Viltu gera svo vel og birta eftirfarandi greinarkorn í
blaði þínu. Öllum ber saman um það, að kvikmyndir séu skemmtilegar og geti
líka verið menntandi. þess vegna eru kvikmyndahús vel sótt, hvar sem þau
eru, fólki finnst það geta eytt tómstundum sínum á rólegan og friðsaman
hátt í það að horfa á kvikmyndir, og haft gaman af að sjá spegilmynd
ýmissa atburða í skáldskap og raunveruleika birtast á hinu hvíta tjaldi.
Ánægja áhorfenda verður því meiri, sem þægindi kvikmyndahúsanna eru meiri.
Sumir eigendur þeirra sjá líka og skilja nauðsynina á
því að veita áhorfendum þægindi, - mjúk þægileg sæti og hlý hús eru talin
fyrstu skilyrðin fyrir því, að kvikmyndahús geti talist þægindum búið.
Aðgöngueyrir miðast við það, sem í té er látið. Hér á
Siglufirði er kvikmyndahús, eina húsið í bænum af slíku tagi. það er í eign
einstaks manns, og það væri synd að segja, að hann láti sér mjög annt um
að búa þetta hús þægindum til ánægjuauka fyrir sýningargesti sína.
Fyrir sama aðgöngugjald og önnur kvikmyndahús bjóða
þægileg sæti og auðvitað hita, býður þetta hús hörð sæti, sem áhorfendur
eru dauðþreyttir að sitja í og kulda, svo þeir sitja hríðskjálfandi allan
tímann, sem sýningin tekur, eða fara heim þegar sýning er hálfnuð.
Ég ætlaði að eyða einu kvöldi fyrir nokkru á
skemmtilegan hátt og fara í bíó til að sjá mynd, sem ég vissi að var
sæmilega góð. Kuldi var úti og mátti því búast við því, að húsið yrði
upphitað á fullnægjandi hátt. Þegar inn kom var þar litlu hlýrra en úti.
Kuldi sá, sem ávalt er i tómum ó upphituðum sölum ríkti þar í alveldi.
Miðstöðvarofnarnir voru ekki ylvolgir og því engan hita frá þeim að fá.
Sýning hófst og sat fólk skjálfandi af kulda og hafði
litla ánægju af myndinni. Ég vissi að sumt fólk sem ekki vildi leggja
heilsu sína í hættu með því að sitja allan tímann, fór af sýningu þegar hún
var hálfnuð. Miðstöðvarofnarnir voru ekki ylvolgir og því engan hita frá
þeim að fá. Það hljóta allir að sjá, hversu heilsuspillandi það getur
verið að sitja hreyfingarlaus á þriðja klukkutíma í ísköldum sal.
Ég er hissa á því, að leyfilegt skuli vera að bjóða
fólki upp á slíkt, - og efast um að það sé leyfilegt þegar aðgangur er
seldur fullu verði. það þarf mikinn nirfils hátt og ósvífni til slíks og
þvílíks
Ég óskaði þess þetta föstudagskvöld, að þeir menn sem
harðast börðust sigursælli baráttu fyrir áframhaldandi einkarekstri
kvikmyndahúsa, bæru komnir í þennan ágæta!! bíósal til að skjálfa þar okkur
hinum til samlætis. En máski hefði sigurhitinn yljað þeim og ánægjan yfir
því að hafa eyðilagt gott málefni.
Einkarekstur slíkra fyrirtækja sem kvikmyndahúsa, hlýtur
ávallt að miðast mest við gróðalöngun eigandans. Sé hann algerlega
skilningslaus á það að vanda þurfi aðbúnað sýningargesta, svo og val þeirra
mynda, sem sýna á, kemur það auðvitað mest niður á sýningargestunum. Með
bæjarrekstri kvikmynda húsa, væru strax skapaðir möguleikar fyrir þá til
áhrifa á að bæta úr göllum þeim, sem fyrirfinnast.
Gróði sá, sem fyrirtækið gefur af sér rynni þá í
sameiginlegan sjóð en ekki í einn vasa.
Það má ekki gleyma því að kvikmynda hús getur og á að
vera skemmti og menningartæki til ánægju og góðs fyrir fjöldann. Honum
ber því að vinna að því að gera það að slíku.
Bíógestur. |
