Útvegsbankalánið og Rauðka.
Í vikunni sem leið var skyndilega uppi fótur og fit í bænum. Fregn bárust um það, að í Noregi væri fengið loforð um einnar miljón króna lán Siglufjarðarkaupstað til handa, til þess að byggja nýja 5.000 til 6.000 mála síldarverksmiðju í stað RAUÐKU, sem vitanlega er á fallanda fæti.
Fregnin hefir reynst rétt. Útvegsbankinn hefir boðist til - í því skyni að afla sjálfum sér, gjaldeyris - að útvega Siglufjarðarkaupstað þetta lán, og fengið loforð fyrir einni miljón króna með að minnsta kosti 6% vöxtum, hjá norskum banka til þessa, og svo mun hann hafa lofað að lána sjálfur það sem til vantaði, sem varla mun geta orðið minna en 800 þúsund krónur, og skyldi lánið allt greiðast á 10 árum.
Bæjarstjórnin virðist hafa litið svo á, sem hún hefði himin höndum tekið. Bæjarstjóri og fyrsti fulltrú Sjálfstæðismanna í bæjarstjórn "flugu" af stað til Reykjavikur, til þess að fá leyfi ríkisstjórnarinnar til að byggja verksmiðjuna, og bæjarstjóri pantaði á eftir sér samþykki bæjarstjórnar á beiðni til ríkisstjórnar um heimild handa Siglufjarðarkaupstað, til þess að endurbyggja RAUÐKU þannig, að hún hefði 5.000 mála afköst á sólarhring.
Bæjarstjórnin var öll fús lit að samþykkja þessa beiðni, að fulltrúa Framsóknarflokksins undanskildum.
Hann taldi sig þurfa að fá ýmsar upplýsingar áður en hann gæti samþykkt að slíkar stórráðstafanir væru gerðar. Hann vildi fá að sjá teikningar og kostnaðaráætlun; hvorugt lá fyrir fundinum né var við höndina.
Hann vildi að reksturskostnaður væri athugaður áður en frekar væri að gert, og að bæjarstjórnin gerði sér grein fyrir, hverjir möguleikar væru fyrir hendi af bæjarins hálfu, til þess að greiða um 300 þúsund krónur árlega í vexti og afborganir, auk lögboðinna gjalda af verksmiðjunni.
Slíkur hagnaður af síldarverksmiðjurekstri jafnt og þétt á 10 ára tímabili, væri að minnsta kosti áður óþekkt fyrirbrigði, bæði hér á landi og annarsstaðar, og það eins fyrir því, þó bæjarstjórn sýnilega reikni með breyttri aðstöðu fyrir framleiðsluna, vegna gengislækkunarinnar.
Og hann vildi vita hvaða skipastól verksmiðjan gæti tryggt sér, sem afhenti henni a.m.k. 250-300 þúsund mál síldar árlega. -
Engin svör voru fáanleg við neinu af þessu, sem þó mundi hvarvetna annarsstaðar þykja sjálfsagt að athuga vandlega til undirbúnings.
Það væri gott ef hægt væri að byggja 5.000 mála verksmiðju á RAUÐKU-grunninum, sem væri vel tryggð fjárhagslega, en það er bæjarfélaginu stórhættulegt, ef flanað er út í slíkt að óathuguðu máli og án þess að nokkur trygging, eða jafnvel líkur séu fyrir, að bærinn geti staðið við þær skuldbindingar, sem hann í sambandi við þá byggingu yrði að takast á hendur. |
