Rauðku-raunirnar
Það er ævinlega ánægjulegt fyrir blöðin þegar ráðamenn þjóðfélagsins fara eftir ráðleggingum þeirra, og spár þeirra um áhrifaríka tilburði og eftirtektarverð átök með mikilmennum hins opinbera rætast.
Nú hefur verið kjörin þriðja Rauðkustjórnin eins og Siglfirðingur ráðlagði, en þó er sá gallinn á, að sjálfur “kóngurinn,” Jörgensen varð einhvern veginn settur hjá, ellegar hann hefur fallið útbyrðis af Rauðkuprammanum. Og verðum við að kalla par skarð fyrir skildi, orðið og illa farið, því maðurinn er allur hinn vörpulegasti og mun þéttari á velli og þéttari í lund, en sá, en sætið hlaut. Og svo er Jörgensen alvanur skæruhernaði og herstjórn úr stjórn kaupfélagsins.
Mun hina framvísu bæjarfulltrúa hafa órað fyrir því, að hans hæfileika mundi þurfa allra við og óskiptra er hin árlega vorsókn hefst á kaupfélags vígstöðvunum, og ekki síst nú, þegar ætla má, að þrengraverði en áður um öflun fjár til hernaðar reksturs sakir þess að enn munu eigi hafa fundist að fullu hinir töpuðu fjársjóðir. Var því hyggilegt að dreifa ekki starfskröftum “kóngsa” með því að klemma hann fastan í Rauðkustjórn No. 3.
Höfum vér heyrt að Jörgensen geymi enn þá mandat sitt og svo væntanlegt ógildingarskjal, sem verður, að skipun félagsstjórnarinnar, að láta starfsfólkið fara frá fyrirtækinu þegar hann er búinn að kenna því, oft með ærinni fyrirhöfn, það sem það helst þarf að kunna til að geta gegnt því, og að taka alveg óvant fólk í staðinn. Verslunarstarfið í félaginu verður með þessu móti eintóm kennsla.
Framkvæmdastjóri Kaupfélagsins er að dómi allra, sem til hans þekkja, hinn vandaðasti og samviskusamasti maður, og ekki er annað vitað en að hann hafi stjórnað félaginu vel. Þetta fyrirkomulag gerir honum starf hans margfalt erfiðara en vera þyrfti. Eflaust er það ekki sprottið af ótrú á hæfileikum hans til að velja sér fólk, að hann er beittur þessari aðferð, heldur er hitt ástæðan, áð Kommúnistar vilja allstaðar troða sínum mönnum inn í tíma og ótíma. Það er því stjórn Kaupfélagsins, sem fyrst og fremst ber ábyrgðina á misfellunum hvað vöruþurrðina snertir. Mennirnir, sem af vanþekkingu eða af litilli hæfni í starfinu, gerðu skyssurnar, eru miklu minna sekir. Stjórnin réði þá!!
Nú hvað vera á leiðinni frá hæstu stöðvum bæjarvaldanna. Annars finnst oss alveg sjálfsagt, að maðurinn verði ekki látin gjalda þess fjárhagslega, þó að ekki kæmust allir að í stjórn nr. 3, sem verðleika höfðu, og sannarlega finnst oss þeirra hluta vegna, að hann hefði einna oss mátt “annúllerast.” En hvað um það. Hann hefur ennþá sitt “konunglega” embættisbréf upp á vasann og hefur ekki, að því er vér best vitum, enn borist í hendur ógildingarskjal frá því “konunglega.”
En hitt höfum vér eftir frumheimildum, að óðara en ógildingar skjalið berst honum í hendur, þá verði Eiður látinn innramma hvort tveggja með mikilli pragt, svo það geti orðið fögur og blívanleg eign og söguleg minning um lögkænsku og réttlætissans háttvirtrar bæjarstjórnar, að undanskildum þeim, Agli, Stjána, Gísla og Axel, sem nú segjast standa með pálmann í höndunum.
Þá er frá því að segja, að enn er ekki útséð um það nema kjósa þurfi Rauðkustjórn no. 4. og nokkuð er það, að kaupa þarf nýja gjörðabók hverju sem tautar, enda skilst oss, að fyrsta verk hverrar Rauðkustjórnar hljóti að vera það, að kaupa nýja gjörðabók, og ætlum vér að bæjarstjórn eða fimmmenningarnir yrðu pliktskildugir til að leggja til bókina, því vitanlega eru allar Rauðkustjórnir óstarfhæfar og ógildar, ef hvergi er hægt að skrá afrek þeirra. -
Eins og þar stendur, kom það í ljós við nánari athugun, að bókaverslanir munu geta bætt úr þessu með gjörðabækurnar fyrir hinar þrjár Rauðkunefndir. - Bæjarfógetanefndin, eða 17.janúarnefndin ætlar sér að bjargast við gömlu bókina, og Jörgensen ætti að duga stílakompa, meðan hann rær einn á báti. Það er því ekki nema ein bók, sem betur fer, sem til þarf að speða, sem sé handa Ragnarsnefndinni. Þetta mun því bjargast allt á besta hátt.
Hitt er svo annað mál, erillinn á þeim mönnum, sem eru í tveimur eða jafnvel öllum nefndunum, eins og vinur vor Schiöth. Þessar nefndir kváðu halda fundi oftast nær tvisvar og stundum þrisvar á dag allar saman. Það eru því hvorki meira né minna en 6-9 fundir, sem sá heiðursmaður þarf að sækja og sitja flesta daga.
Bæjarstjórnarfundir eru haldnir um Rauðkutetur svo að kalla hvern dag. Henni er mikil virðing sýnd með þessu. Öldin er nú önnur en þegar Þóroddur og aðrir vildu selja Hjaltalín hana fyrir slikk.
Eflaust er þetta langmest Þormóði að pakka, því hann hefir, eins og kunnugt er, allra manna mest hlynnt að hag Rauðku fyrr og síðar. Það kvað hafa komið fram tillaga á síðasta bæjarstjórnarfundi um það, að fela annaðhvort borgardómaranum eða borgarstjóranum í Reykjavik að dæma í Rauðkumálinu, ég man ekki hvorum heldur, - og átti hann að fá alræðisvald, en ekki náði það samþykki. Eflaust hefði það verið vel til fundið að fá Sveini Ben þetta dómsvald í hendur, en hann og Þóroddur höfðu að sögn svo mikil “plön” á prjónum fyrir síldarverksmiðjurnar núna, þegar Sveinn var hér, að vel getur verið, að Sveinn hefði ekki getað sinnt slíku, enda vitum vér eigi hvort þess var farið á flot við hann.
En hvað sem þessu líður, virðist Rauðka vera orðin svo þýðingarmikið fyrirtæki, að vel þurfi að stjórna henni. Viljum vér því eindregið styðja framkomna tillögu, að fjórða Rauðkustjórnin sé kosin og sem allra fyrst, og hafi hún úrskurðarvald, ef að hinar þrjár, sem fyrir eru greinir á um það hve hátt kaup hver nefndarmanna eigi að fá. Ath. Orðinn: mandat, annúllerast, pragt, blívanleg, réttlætissans, pliktskildugir og speða sem koma fyrir hér í greininni eru slettur sem höfundur hefur kosið að nota. Þessi orð hafa ef til vill verið algeng hér áður fyrr, sum þekki ég, þessi sem eru skárituð hér, önnur hefi ég aldrei heyrt né séð á prenti áður.
(sk 2010) |
